موانع استقرار مدیریت دانش در سازمان‌های دولتی/ مطالعه موردی سازمانهای دولتی استان مازندران

تحولات شتابان، سریع و شگرف کنونی در محیط سازمان‌ها و تلاش آن‌ها به منظور اعمال مدیریت صحیح و کارآمد تغییرات، بیانگر این مطلب است که برای برخورد درست با چالش‌ها که تهدیدی برای بقای سازمان تلقی می‌شود و تبدیل آن‌ها به فرصت‌های رشد و توسعه و افزایش بهره‌وری سازمان‌ها، به تجهیز سازمان‌ها به دانش و مدیریت درست آن نیازمند است تا (امروزه از دانش به تنها مزیت رقابتی یاد می‌شود) بتوان از مسیر پر پیچ و خم تحولات دنیای کنونی، روند رشد را در سازمان به شکلی مناسب تکامل بخشید، زیرا فقط با سرمایه دانش می‌توان سرمایه طبیعی و انسانی را به ثروت تبدیل و با توانمندی‌های بدست آمده، مسیر توسعه و پیشرفت را هموار کرد. در این پژوهش هدف اصلی بررسی موانع استقرار مدیریت دانش در سازمان‌های دولتی: ارتقاع دانش بین کارکنان به منظور فراگیری تکنولوژی اطلاعات و رضایتمندی کارکنان و مشتریان می‌باشد که دو فرضیه پیش‌بینی گردید، در فرضیه اول از آزمون T تک نمونه‌ای و در فرضیه دوم از آزمون دانکن استفاده گردید. در دسته‌بندی موانع با 32 گویه در 12 بخش، بخش عدم تسهیم دانش میان کارکنان دارای بالاترین میانگین نسبت به سایر موانع بوده که متأسفانه کارکنان سازمان‌ها تمایلی به تبادل اطلاعات و دانش میان همدیگر ندارند. لذا پیشنهاد می‌شود سیستم‌های آموزشی بر اساس ایجاد انگیزه یادگیری عمیق‌تر و بکارگیری آموخته‌ها در محیط کار و انتقال به همکاران طراحی شود. در این پایان نامه با استفاده از مطالعه میدانی و کتابخانه‌ای و استفاده از نظرات خبرگان سازمان‌ها و همچنین استفاده از پرسش‌نامه‌ها و تحلیل آماری توسط نرم افزار SPSS تاریخچه دانش، مدیریت دانش، موانع و چالش‌های مدیریت دانش بویژه در سازمان‌های دولتی بیان و سپس به نتیجه‌گیری درباره چگونگی تسهیل این مسیر پرداخته شده است.